Wie is René?
René Hennequin is een van de twee directeuren van HENZ ICT. Geen directeur met een bureau achter een glazen wandje, maar eentje die gewoon nog twee dagen per week op klantopdrachten werkt. Zijn hart ligt bij de techniek - daar kun je hem ’s nachts voor wakker maken (al is het beter van niet). Ontspannen doet hij het liefst op de mountainbike.

Waarom verveelt René zich nooit?
René werkt sinds 2002 bij HENZ ICT, hij kwam een jaar na de oprichting in dienst. Tijdens corona kocht hij zich in en werd directeur. “Dat was een bijzondere tijd om in die rol te starten. Alles wat mkb was trok toen aan de rem. Wij hebben het moment aangegrepen om intern veranderingen door te voeren. Er kwam een MT en een nieuwe structuur. We zijn geen hiërarchisch bedrijf, maar er was wel behoefte aan duidelijkheid. Die is er nu.”

“De weekstart is voor ons een moment om die duidelijkheid te behouden. Na dit wekelijkse overleg is iedereen weer op de hoogte van elkaar, weten we wat Sales in de pijplijn heeft, en helpen we elkaar als iemand ergens is vastgelopen. Eén keer per maand vullen we de weekstart met een kennissessie. Ik vind het belangrijk dat we elkaar blijven uitdagen. Ook samenwerken vind ik belangrijk. Als techneuten hebben we misschien niet die natuurlijke neiging om snel van ons eilandje af te komen. Maar samenwerken is wel gewoon heel leuk. En goed. Iedereen in het team komt minimaal één dag, maar meestal twee dagen per week naar kantoor. Ons werk is kennisintensief, wat behoorlijk wat van je energie vraagt. Ik vind het belangrijk dat mensen zelf kunnen bepalen hoe ze hun energie verdelen.”

“Onze drie specialisaties – netwerken, security en authenticatie –  maken het werk technisch interessant en afwisselend. Ook zelf werk ik twee dagen in de week op projecten voor klanten. Door onze expertise op het gebied van netwerkauthenticatie, krijgen we te maken met veel koppelingen in een bedrijf. Daardoor is het werk nooit hetzelfde. Veel klanten komen met vragen waar ze zelf geen antwoord op hebben. Dat soort vragen vinden we eigenlijk de leukste.”